19 - Corrèze (regio: Aquitaine-Limousin-Poitou-Charentes)

 

Corrèze heeft in september 2019 opnieuw mijn hart gestolen en dan dat jaar vooral de zuidoosthoek. Hemelsbreed ongeveer 1000 km vanaf Gouda ligt préfectuur Tulle, de hoofdstad van het 19e departement van Frankrijk.

De nacht voor vertrek kon ik niet slapen en dus zijn we om 4 AM vertrokken met regen. Onderweg ging de zon schijnen, maar het was kennelijk nog niet licht genoeg voor mij om bij Vierzon de juiste A te pakken. In plaats van de A20 reden we de A71 op. Mwoahh....het zal een 100/130 kilometer schelen, maar ik ben toch doorgereden, want op de tolwegen zijn niet zo heel veel afritten, waardoor je sowieso veel kilometers extra vreet, mocht je terug willen gaan. Ik moest dan wel vòòr Clermont-Ferrand de A89 nemen. Dat is geen straf, want je hebt daar erg mooie panorama's over de vulkanen van de Auvergne. Enfin, rond 18:30 hadden we de A89 en Tulle achter ons gelaten en zochten we op de D940 heel dringend naar een benzinepomp. Die vonden we even na het dorpje Ste. Fortunade. Wàt een geluk, net op tijd! En wat een pech, dat toen ik daarna de auto wilde starten, het temperatuurlampje bleef branden. Grrrr......wat nou weer? In het naastgelegen café, waar ik heel nodig mocht plassen, durfden de gasten op het terras ons niet aan te kijken. Nou, dan weet je, op die mensen hoefden we in ieder geval niet te rekenen! Gelukkig zijn mijn beste vrienden van de ANWB telefonisch wel heel behulpzaam. Oververhitte motor! Ik had de laatste, denk 200 km, mijn Fiat Cinquecento een beetje te veel op z'n staart getrapt! En dat kan natuurlijk niet met zo'n oud boefje van 21 jaar. En deze ouwe tante, moet natuurlijk ook eigenlijk niet meer zoveel rijden op één dag. Na een half uur koeling zijn we heel voorzichtig aan de laatste kilometers begonnen.

Mijn partner Rob had van te voren een camping gezocht en gevonden in Beaulieu-sur-Dordogne. Doet hij anders nooit, maar misschien zag hij dit 's een keer als compensatie voor het feit dat hij geen rijbewijs heeft. Om half 8, het ging al schemeren, kwamen we aan op die camping. Ja, we willen een plek aan de Dordogne... vite, vite tent opzetten (kan dus niet met een enorme katoenen tunneltent, die we pas 1x eerder opgezet hebben) en snel maar wat in de pan smijten (noodvoorraad). Morgen zien we wel waar we staan en of we dan weer moeten verkassen. Trusten!

We bleven staan, waar we stonden, het was echt een supermooie plek. Schaduwrijk, mooi uitzicht over de Dordogne, geluid van vogels en een mini waterval. Lekker rustgevend! De camping ligt op een eiland, dus via een bruggetje met fantastisch uitzicht over het stadje en de rivier, loop je zo het gezellige Beaulieu in. Deze plaats doet absoluut de naam eer aan! Mooi gelegen aan de Dordogne, maar ook ideaal gelegen in de hele omgeving, die we aardig uitgekamd hebben. We zijn er ook 11 nachten gebleven en dat is een unicum!

Iets naar het noorden, ligt Argentat heel jolie aan de Dordogne. Ik heb hier wat amoureuze herinneringen liggen uit 1977, toen ik als tiener helemaal verliefd werd op ene Olivier uit Orléans, die daar net als wij, op de camping stond. Was goed voor mijn Frans, want we hebben elkaar nog heel wat brieven geschreven, maar ik heb hem nooit meer gezien.

Vanuit Argentat volgen we de D1120 naar het noordwesten om na een paar kilometer links de D921 te pakken en de auto te parkeren in Albussac. Vervolgens lopend naar de watervallen van Murel. Idyllisch!

Ten oosten van Argentat, verschijnt in de middle of nowhere en vanuit de Middeleeuwen, opeens een kasteel plus een woongemeenschap. Les Tours de Merle heeft een paar woontorens en uiteraard veel geschiedenis zo liggend langs de rivier de Maronne. Nou ja, er is niet alles meer van over natuurlijk, maar het heeft iets magisch om te zien. Aanrader!

Voor de liefhebbers zijn er in dit gebied ook veel stuwmeren- en dammen, zoals Barrage du Chastang, de l'Aigle, de la Valette en die bij Neuvic. Ten zuiden van Neuvic kan je de route des Ajustants rijden langs de Dordogne, een ruig en begroeid stuk.

Als je vanuit Neuvic naar het westen rijdt over de D991, kom je vanzelf Château de Ventadour tegen, een ruïne uit de 11e eeuw, die strategisch hoog gelegen is. Een plaatje!

Vanuit Neuvic rijden we verder naar 't noorden via de D982 naar Ussel. Ten westen daarvan begint het 314.000 ha. grote Parc Naturel Regional de Millevaches en Limousin, dat geen departementsgrenzen kent. Het natuurpark is een wandelparadijs, omdat het bijna alles omvat: veengronden, meren, rivieren, heide, weiden en bossen. Op de Suc au May op 908 m. hoogte heb je een weergaloos uitzicht over dit park en de Auvergne.

Midden in dit natuurpark vind je de resten van een Gallo-Romeinse villa (Vestiges gallo-romains des Cars) uit de 2e eeuw en een prachtig veengebied Tourbière du Longeyroux, waar je kan wandelen in bijna ongerepte natuur en het is hier ook nog eens vergeven van de legendes.

Tussen Suc au May en Ussel wordt de rivier Corrèze geboren om keurig binnen het departement te blijven en even later zuidwestelijk ten onder te gaan in de rivier Vézère in Brive-la-Gaillarde. Kort maar krachtig, maar wel een rivier met een eigen departement!

In 2005 hebben we twee nachten gekampeerd op de camping van Uzerche, van waar af je een fantastisch uitzicht hebt op het er hoog boven uit torenende stadje. De plaats ligt in een U-bocht van de Vézère op een ruim 300 meter grote rots. Top!

Het dorp Arnac-Pompadour ligt ten westen van deze parel en is bekend door de paardenfokkerij en -sport en door het kasteel dat van de maîtresse van Lodewijk XV, Madame de Pompadour is geweest.

10 km naar het westen (tegen de grens van nummer 19) vinden we nog een kasteel, maar dan 'n ruïne, in Ségur-le-Château en daar hoort een schattig plaatsje bij.

Verder naar het zuiden vinden we Ayen met een interessante kerk, als het gaat om 14e eeuwse wandgraven en schilderingen. En in de buurt ligt Puy d' Yssandon (puy is een voormalige vulkaan) met een mooi uitzicht. Tussen Brive en Tulle is er nog eentje:  Puy de Pauliat. Daar vlakbij ligt Aubazine langs de rivier de Corrèze met een abdij uit de 12e eeuw.

Last but not least bezoeken we onder Brive en Turenne langs de D38 Collonges-la-Rouge. In 2011 met een vriendin en in 2019 met mijn lief. Deze laatste plaats is bijna helemaal opgetrokken uit rode bakstenen en zeer aantrekkelijk voor toeristen. Genoeg terrasjes dus! En ook genoeg te zien: kasteeltje, kerk, winkeltjes, reuzenganzenbord. Gezellig!

Turenne ligt hoog en droog naast de doorgaande D8. En is heel bleek vergeleken met de rode kleur van Collonges aan de overkant. Toch zeker ook het bezoeken waard zijn het dorp en het kasteel. Met ook weer een geweldig uitzicht op de omgeving!