Grens gevalletje

In 1986 werden we staande gehouden bij de Frans/Belgische grens op de terugweg vanuit Zuid-Frankrijk. Op de vraag van een zeer ambitieuze vrouwelijke douanier, waar we geweest waren, antwoordde mijn vriend Perry even voor het gemak, dat we uit Marseille kwamen.  Hoe dom kan je zijn? Als door een wesp gestoken reageerde de vrouw. Roepend naar andere grensbewakers en wijzend naar onze “verdachte” Amerikaanse grote slurpbak, genaamd Chevrolet en op Perry, die eruit zag als een ouwe hippie. Bijna al het personeel werd ingezet om onze auto ondersteboven te halen.  Zelfs achter de bekleding van de portieren werd gezocht naar .....? Toen ze niks vonden werden wij meegenomen naar een stoffig oud kantoor en daar werden wij gefouilleerd. Weer niks! Daarna moest mijn toilettas aan een nader onderzoek onderworpen worden. Bij het vinden van wit poeder in die tas, werd er weer druk geschreeuwd en gebaard. Enfin, anderhalf uur later werden we door een teleurgestelde medewerker verzocht onze tocht voort te zetten. De puinhopen rondom de auto, van wat eens onze keurig opgeborgen bagage was, mochten we zelf opruimen. Kennelijk was mijn talkpoeder niet wat ze zochten. We zijn zelfs nog nooit in Marseille geweest. Lijkt mij, dat ik daar ook nooit heen zal gaan ;-)