84 Vaucluse (Provence-Alpes-Côte d’Azur) - Deel 2
In deel 2 ga ik het hebben over het zuidelijke gedeelte van de Vaucluse. Inmiddels zijn we beland in het zuidwesten bij Avignon, de prefectuur van departement 84. Strategisch gelegen aan de Rhône én aan de Durance, is het onder andere bekend van het grandioze pauselijk paleis uit de 14e eeuw en de veel bezongen Pont d’ Avignon, waar nog slechts de helft van over is. Voor deze twee samen kan je een toegangsticket kopen en dan mag ik hopen dat ze daarvan de brug gaan repareren. Nee liever niet, zo in halve staat is deze eigenlijk veel meer een mooie blikvanger. Verder vind je er een kanjer van een ommuring (inclusief torens) rondom de oude stad met een 12e-eeuwse kathedraal, musea, gezellige pleinen en straatjes met vakwerkhuizen.
Ongeveer 15 km ten oosten van Avignon bezoeken we l’Isle-sur-la-Sorgue, oftewel het Venetië van de Provence. Ook wel bekend om zijn antiekwinkels en kunstgalerieën en natuurlijk de watermolens. Wekelijks is hier een beroemde Brocante-markt.
Zo druk als het in l’Isle-sur-la-Sorgue kan zijn is het ook wel eens in Fontaine de Vaucluse, dat hier 7 km vandaan ligt. Even buiten deze plaats bevindt zich de bron van de Sorgue in een diepe natuurlijke put van 310 meter diep. Het water lijkt meestal erg blauw, soms groen en de diepte is afhankelijk van het seizoen. Ik heb ooit gezien, dat ze die put leeg aan het pompen waren, waarschijnlijk om een dieptemeting te doen. Het was toen even niet het fraaie plaatje, wat het doorgaans wel is. Verderop stroomt de rivier onstuimig richting het plaatsje, waar ook weer een mooi waterrad te zien is. Een kasteelruïne hoog erboven completeert het geheel.
We hoeven weer niet veel verder te rijden om van de ene verbazing in de andere te vallen. Dit gebied tussen grofweg Fontaine de Vaucluse, Cavaillon, Montagne en Parc Régional du Luberon, hier in het zuiden is echt supermooi! Vooral in mei/juni als de lavendel bloeit. We bezoeken het veel geschilderde en gefotografeerde Abbaye de Sénanque uit de 11e eeuw in een fleurig lavendeldecor.
Gordes ligt heel mooi op een rots te shinen en het nabij gelegen Village des Bories is als openluchtmuseum te bezoeken. Dit zijn een dertigtal stenen huisjes, zoals ze in 5000 v.C. al werden gebouwd en bewoond in deze omgeving.
Ten zuiden van de D900 loopt de D188, D109 en D3 en hierlangs vind je de stuk voor stuk mooie en interessante plaatsen Oppède-le-Vieux, Ménerbes, Lacoste en Bonnieux. Lourmarin langs de D943 heeft ook nog eens een mooi kasteel.
Aan de noordkant van de D900 ligt Roussillon te stralen op een berg naast een rouge okermijn. Roussillon heeft zijn naam niet voor niks zullen we maar denken.
Dit rode (en gele en paarse) pigment vinden we nog eens vertienvoudigd in het heuvelachtige gebied Colorado de Rustrel (ten noordoosten van Apt), waar je een mooie wandeling kan maken. Trek vooral geen lichte kleren aan, want dit goedje werd niet voor niks gebruikt in de verfindustrie. Er wordt zelfs gezegd, dat Rembrandt hiermee schilderde. Verder is het vooral ook schilderachtig fantastisch om hier tussen te wandelen, bijgelicht door de zon en een diepblauwe hemel.
Sportievelingen kunnen natuurlijk ook het Luberongebergte bewandelen. Helaas zijn wij daar niet aan toe gekomen. Wel stonden Rob en ik in juni 2016 op een camping tussen Apt en het prachtige dorpje Saignon in, met fantastisch uitzicht op de omringende bergen. We maken het bijna nooit mee, maar eigenlijk was deze camping bij aankomst tot onze grote schrik vol. Echter omdat we toen nog met een klein sheltertje plus petite voiture waren en een erg teleurgesteld, zielig gezicht trokken, mochten we toch helemaal bovenin op een piepklein onofficieel plekje staan. Helemaal top!
In deel 1 heb ik het noordelijke deel van de Vaucluse beschreven. Ik ben alleen de exclave Valréas vergeten. Een stukje 84 met 4 dorpen, geheel omsloten door departement Drôme boven het noordwesten van de Vaucluse. Vroeger (1317-1791) ook wel Enclave des Papes genoemd, omdat het pauselijk grondgebied was. Net als Vaucluse is dit gegeven ook heel bijzonder!