82 - Tarn-et-Garonne (Occitanië)

 

Het 82^e departement is ook meteen de laatste van de regio Occitanië. Het is een kleintje en het heeft niet zoveel hoogteverschillen (lees: geen bergen), maar wel een aantal interessante rivieren. Van Tarn-et-Garonne ken ik slechts het uiterste noordoosten, maar dat stukje is wat mij betreft bijzonder. Rob en ik bezochten deze hoek in 2018 en zo kon de abdij van Beaulieu-en-Rouergue bij het plaatsje Ginal zich verheugen op ons bezoek. De cisterciënzerabdij uit 1144 had de tand des tijds en wat (godsdienst)oorlogen niet ongeschonden doorstaan en was daarna nog verder  verwaarloosd. Halverwege de vorige eeuw is het dan toch nog gerestaureerd. Nu is het in gebruik als museum en expositieruimte. Helaas was het op ons moment niet open, dat hebben we anders nooit! Gelukkig was het exterieur ook zeker goed genoeg voor wat digitale shoots.

Op het punt waar rivier de Bonnette samenvloeit met de Aveyron troffen we St. Antonin-Noble-Val en al dwalend door dit middeleeuwse plaatsje overviel mij een Italiaans gevoel. En dat kan kloppen, want het Maison Romaine is een pracht van een Toscaans architectonisch bouwwerk uit de 12^e-eeuw, compleet met een schitterende slanke hoge toren. Het domineert een pleintje met schaduwrijke terrasjes, dus wat gingen wij daar doen?! Maar waarom hier dat Italiaanse gebouw staat? Het schijnt één van de oudste stadhuizen van Frankrijk te zijn geweest, maar verder heb ik geen info. In ieder geval had ik deze verrassende plaats niet willen missen.

Net voorbij de Gorges de l’ Aveyron (in dep. 81) ligt Bruniquel met zijn hooggelegen châteaux te shinen. De plaats is één van de Les Plus Beaux Villages de France. Heerlijk om hier door de pittoreske straatjes te wandelen en het prachtige dubbele kasteel te bezoeken met mooi uitzicht over de lager gelegen Aveyron. De één stamt uit de 13^e- en de ander uit de 15^e-eeuw. In die laatste was een tentoonstelling over de prehistorie, want er zijn wat oeroude grotten met rotstekeningen in de buurt. Na dit moois waren we wat laat voor de lunch, maar buiten Bruniquel aan de overkant van de weg konden we nog net terecht bij het sjofele restaurantje La Pizza Niquel annex ouwe meuk winkel. We bestelden een eenvoudige pizza en salade op het terras mèt mooi uitzicht op het dorp en het kasteelduo. Het bestellen ging niet helemaal vanzelf. Ik denk dat de oude man in de keuken een jaar of 75 was en met handen en voeten werd duidelijk dat we niet bediend werden. We dachten eerst omdat het al bijna half drie was, maar het was sowieso zelfbediening. De man bleek in z’n eentje aan het werk te zijn, had weinig tanden in zijn mond en sprak ‘n onverstaanbaar Occitaans dialect. Gelukkig was de bestelde lunch goed te pruimen. Na het eten hebben we genietend rondgekeken tussen de antieke rommel, dat in Frankrijk brocante heet.

Nog een klein stukje verder langs de Aveyron ligt Montricoux, een klein vestingstadje en ook hier is het hartstikke leuk om rond te kuieren tussen de middeleeuwse vakwerkhuizen en het kasteel, dat nu een museum is.

Hierna stroomt de Aveyron nog een tijdje westwaarts boven préfecture Montauban  langs tot de ontmoeting met de Tarn, die op zijn beurt even later de Garonne instroomt bij Moissac in de buurt. Die laatste rivier doorklieft dit departement onderlangs Montauban, samen met een kanaal dat er evenwijdig aan loopt.

Moissac schijnt een Romaanse abdij te bezitten uit de 7^e-eeuw, dat verbouwd en gerestaureerd is. Ook weer top, als ik foto’s ervan zie, maar helaas hebben we dat niet bezocht. Net zoals de rest van dit 82^e departement, inclusief de hoofdstad Montauban (op ca. 1100 km). Die hoofdstad is mooi gelegen aan weerszijden van de Tarn met een middeleeuwse brug. Dus ook die gaat op de to-do-list. Samen met deze interessante plekken: het historische Auvillar ligt nog iets westelijker aan de Garonne onder Valence (niet die in de Provence) en heeft mooie pleintjes en een pracht van een klokkentoren. Het kasteel van Gramont uit de 13^e-eeuw met z’n fraaie Franse tuinen ligt tegen de grens aan in het westen. Lauzerte is op een heuvel gelegen en heeft een schitterend marktplein. Het is gesitueerd in het noordwesten met 20 km daaronder Lafrançaise op een heuvel aan de Tarn. Als laatste het bastidedorp Montpezat-de-Quercey in het noorden met z’n typische booggangen rond het centrale plein en een 14^e-eeuwse kerk met bijzondere wandtapijten. In Tarn-et-Garonne zou ik me nog wel een paar dikke dagen kunnen vermaken!