75 - Paris (regio: Île-de-France)

 

Het 75^e departement is Parijs, eigenlijk Seine, gezien de alfabetische volgorde van de departementen. Maar Parijs is kennelijk dominant, naast een beetje arrogant. Paris, dat ongeveer 470 km van Gouda ligt, heb ik op vier verschillende manieren bezocht. Per auto met mijn ouders in 1971, romantisch met mijn lover Perry per trein en metro in 1985, met een paar Parijzenaren per auto in 1987 en daarna pas weer in 2017 en dat was kort en zakelijk, per Thalys en bus. Uiteraard heb ik ook heel veel lopend gedaan in al die jaren.

Hoogtepunten in 1971 waren de Seine, de boekenstallen, de Notre Dame-kathedraal, Pont Alexandre, de plek waar de oude Hallen (overdekte historische markt uit de 19^e-eeuw, vanaf 1970 afgebroken) stonden, La Madeleine, de Dôme des Invalides met het graf van Napoléon Bonaparte, Arc de Triomphe, het Panthéon en natuurlijk de Eiffeltoren.

In 1985 zijn de toenmalige lover en ik ook daadwerkelijk op de Eiffeltoren geweest. Echt een moetje voor een fantastisch 360 graden uitzicht over onder andere Palais Chaillot, Montparnasse en Champ de Mars (zonder Olympisch Stadion). We hebben ons op Montmartre laten vereeuwigen in een tekening, voordat ik bijna dood gedrukt werd tussen 30.000 mensen tijdens een concert dat belangeloos werd gehouden op Place de la Concorde (je weet wel, dat plein met de Egyptische Obelisk). Het Louvre zagen we vanaf een afstand, toen nog zonder de glazen piramide. Ook Père Lachaise met zijn bijzondere grafmonumenten werd niet overgeslagen. In het bijzonder hadden we interesse in het eigenzinnige graf van Jim Morrison van The Doors. Ik kon maar niet geloven, dat hij niet meer onder ons was. Andere mensen ook niet, want er stonden nogal wat (lege) flessen drank en planten in de vorm van een wietstengel, voor als hij weer zou ontwaken….

In 1987 ben ik ook in een Parijs’ appartement  geweest met een vriendin en twee bevriende Parijzenaren. Zij reden ons overal heen, door het drukke en chaotische verkeer. Het meest zijn me de trappen van Sacre Coeur en het artistieke Montmartre bijgebleven, maar ook het winkelen op de plek van de oude Hallen, een enorm winkelcentrum, Forum des Halles. Verder was het veel schichten Parijs vanuit de auto en soms waren we in dat typische Parijse appartement, waar het riool niet helemaal in orde was, een onaangename stadse geur.

Pas 30 jaar later in 2017 kwam de stad weer binnen bereik. Ik mocht opeens voor mijn werk naar Rungis (departement 94, Val de Marne), even buiten Parijs. Dit is de opvolger van Les Halles en is dus in het Parijse buitengebied gebouwd. Een flinke groothandel in etenswaren. Nadeel is dat de handel altijd ’s nachts plaatsvindt, dus na een echt Parijs’ diner in klassiek restaurant Au Pied de Cochon, werden we rond middernacht bij de nieuwe hallen afgeleverd. Het was rete-interessant, maar om een uur of 5 in de ochtend hadden we het wel gehad. Maar we moesten door! Eerst kregen we om 7 uur nog een machtig ontbijt, met van alles wat je vooral liever ’s avonds eet, inclusief alcoholische versnaperingen. Ok, er was ook jus d’ orange, maar daar hou ik niet van bij m’n ontbijt. Daarna werden we rond een uur of 10 nog even midden in Parijs gedropt voor een winkelavontuurtje. Daar had ik op dat moment echt geen zin in! Wat drinken op een Parijs dakterras beviel iets beter. De terugreis in de Thalys hebben we slapend doorstaan.

Ik heb wel aardig wat gezien van Parijs en ben ook wel ’t een en ander vergeten. Mijn Rob zegt al jaren, dat hij nog eens naar die wereldstad wil. Hoogste tijd dat hij mij maar eens gaat verrassen dan!

Door heel veel Parijs-experts is er beaucoup geschreven over Paris en ook over de andere departementen van Île-de-France, 77 Seine-et-Marne, 78 Yvelines, 91 Essonne, 92 Hauts-de-Seine, 93 Seine-Saint Denis, 94 Val de Marne en 95 Val de Oise, waar ik niet of nauwelijks geweest ben. Er over schrijven, ga ik dus niet doen!